Wandelen met een aapje, schildpadden ontteken, konijntjes, egels en meer eten geven. Zomaar een greep uit wat ik hier in Zimbabwe allemaal doe.
Chipangali bestaat uit twee delen: Op de kinderboerderij leven schapen, cavia's, varkens, ganzen, noem maar op. In het andere deel, waarvoor bezoekers moeten betalen, zitten apen, roofvogels, krokodillen, slangen, leeuwen, luipaarden en nog veel meer.
We zijn momenteel maar met twee vrijwilligers: Heleen, ook uit Nederland, en ik. Er was nog een jongen uit Amerika, maar hij is zondag weggegaan. Wij zijn elke dag verantwoordelijk voor het voeren van de 'baby's'. Om 8 uur 's ochtends en 4 uur 's middags werken we een lijstje af zodat alle jonge dieren genoeg te eten en drinken krijgen. De egels krijgen bijvoorbeeld dagelijks een mengsel van eieren, brood en kip, de konijntjes krijgen twee keer per dag groenvoer en het vogeltje Minnie (een mousebird, get it?) krijgt fruit. Verder zorgen we voor uiltjes, de ratten (die aan de slangen worden gevoerd) en kameleons. Die laatste eten alleen levende sprinkhanen, dus elke ochtend gaan we met een net en bakje naar een grasveld om ze te vangen. Het is dan wel oppassen dat we geen bidsprinkhanen pakken, want die bijten. Het zorgen voor de baby's moeten we elke dag doen, ook op de vrije zondagmiddag en maandag, dus uitslapen is er hier niet bij.
Wat we de rest van de dag doen, wisselt per dag. Zo hebben we een keer teken weggehaald bij schildpadden. Een hele uitdaging, want zodra je in de buurt komt, en zeker als je ze aanraakt, trekken de meeste schildpadden zich helemaal terug. Ze zijn zwaar en plassen/poepen zonder waarschuwing over je heen.
Ik heb ook een middag boomstronken geschilderd met watervaste verf. Die staan als krukken rond het kampvuur in het vrijwilligerskamp.
Vandaag was een drukke dag. Eerst hebben Heleen en ik het hok van Spotty, een jonge hyena, uitgemest. Wees blij dat ik geen geur kan versturen via internet!
's Middags hebben we Andre, een jonge baviaan, uit z'n kooi gehaald. Die nemen we bijna elke dag wel mee naar het vrijwilligerskamp, zodat hij daar even lekker kan spelen. Vandaag was er ook een pasgeboren lammetje mee, dat ik daar de fles heb gegeven. Ze is de kleinste van een tweeling en nog bijna blind en krijgt daardoor niet genoeg te drinken bij haar moeder.
Vanmorgen vonden we helaas een konijntje heel zwak in het hok en hij kon niet meer worden gered. Er wordt niks verspild in Chipangali, dus hij is later aan een van de vele carnivoren gevoerd.
Elke dag brengt hier wel wat nieuws, dus het is nooit saai (behalve als we onkruid moeten wieden).
Morgen ga ik op pad met neushoorns, dan heb ik de hele Big 5 gezien. En volgende week ga ik nog een keer naar de Victoria Falls om ze van de Zimbabwe-kant te bewonderen. Daarna zit mijn avontuur er alweer bijna op. Ik ga nog volop van de laatste kleine twee weken genieten!